Quranı-Kərimdə Özünəməxsus Qəlib və Konstruksiyalar Special Forms and Constructions in the Qur’an Уникальные формы и конструкции в Священном Коране
Xülasə
Məqalədə Quranın Cahiliyyə ərəblərinin dilindən fərqli bir üslubda nazil edilməsindən bəhs olunur. Qeyd edilir ki, İlahi mətnin fərdi xarakterə malik olduğunu sübut edən və ecaz xüsusiyyətlərinə aid olan keyfiyyətlərdən biri də onun ehtiva etdiyi qəlib və konstruksiyaların özünəməxsusluğu ilə bağlıdır. Söz sənəti sahəsində özünəməxsus yeri olan bu Səmavi Kitabın ifadə quruluşlarının xüsusi qaydalara tabe olduğunu, onu oxuyan zaman diqqətli olmağı vacib edən amillər kimi müvafiq Quran ayələri ilə Həzrət Peyğəmbərin hədisləri və bəşəri yaradıcılıq nümunələrindən misallar çəkilir.
Müəllif qeyd edir ki, “qüdsi” və “nəbəvi” hədislərin “söz və məna” və ya “məna” baxımından səmavi mahiyyət daşımasını vurğulamaqla, onların ifadə tərzi və üslubu arasında fərqi asanlıqla sezən hədis alimləri Quranın dilinin bütün mövcud söz sənəti nümunələrindən də fərqləndiyini bildirirlər. Peyğəmbərin (s) hədislərdə, Raşidi xəlifələrinin və səhabənin öz xütbə və nitqlərində Quran ayələrindən geniş şəkildə istifadə etmələrinə baxmayaraq, oradakı səmavi ifadənin fərqi dərhal hiss olunur.
Müəllifin fikrinə görə, Quranın həm surə, həm də ayə quruluşu, onun tərtibi, ifadə tərzi və üslubu, oradakı məna çalarları, ehtiva etdiyi konstruksiyalar onu bəşəri düşüncənin yaratdığı bütün ədəbi nümunələrdən fərqləndirir, Allah kəlamının təkrarsız bir ədəbi nümunə olduğunu təsdiqləyir.
Müəllif qeyd edir ki, “qüdsi” və “nəbəvi” hədislərin “söz və məna” və ya “məna” baxımından səmavi mahiyyət daşımasını vurğulamaqla, onların ifadə tərzi və üslubu arasında fərqi asanlıqla sezən hədis alimləri Quranın dilinin bütün mövcud söz sənəti nümunələrindən də fərqləndiyini bildirirlər. Peyğəmbərin (s) hədislərdə, Raşidi xəlifələrinin və səhabənin öz xütbə və nitqlərində Quran ayələrindən geniş şəkildə istifadə etmələrinə baxmayaraq, oradakı səmavi ifadənin fərqi dərhal hiss olunur.
Müəllifin fikrinə görə, Quranın həm surə, həm də ayə quruluşu, onun tərtibi, ifadə tərzi və üslubu, oradakı məna çalarları, ehtiva etdiyi konstruksiyalar onu bəşəri düşüncənin yaratdığı bütün ədəbi nümunələrdən fərqləndirir, Allah kəlamının təkrarsız bir ədəbi nümunə olduğunu təsdiqləyir.
The article discusses the revelation of the Qur’an in a style different from that of the ignorant Arabs. It is noted that one of the qualities of the divine text, confirming its individual character and related to its miraculous properties, is associated with the originality of the forms and structures contained in it. Examples of hadiths of the
Prophet and examples of human creativity are given in the corresponding verses of the Qur’an, for example, the fact that the verbal structures of this Heavenly Book, which occupies a special place in the field of verbal art, are subject to special rules and must be taken into account when reading.
The author notes that by emphasizing the heavenly nature of ""saints"" and “prophetic” hadiths in terms of “word and meaning” or “meaning”, hadith scholars who easily distinguish their style of expression say that the language of the Qur’an a is different from all existing examples. word art. Although the Prophet (peace and blessings be upon him) made extensive use of the verses of the Qur’an in hadith, the Rashid Caliphs and Companions in their sermons and speeches, the difference in heavenly expression is immediately noticeable.
According to the author, the structure of both the surah and the verse of the Qur’an, its composition, style and expression, the shades of meaning and construction that it contains, distinguish it from all literary examples created by human thought, and confirm that the word of Allah is a unique literary example.
Prophet and examples of human creativity are given in the corresponding verses of the Qur’an, for example, the fact that the verbal structures of this Heavenly Book, which occupies a special place in the field of verbal art, are subject to special rules and must be taken into account when reading.
The author notes that by emphasizing the heavenly nature of ""saints"" and “prophetic” hadiths in terms of “word and meaning” or “meaning”, hadith scholars who easily distinguish their style of expression say that the language of the Qur’an a is different from all existing examples. word art. Although the Prophet (peace and blessings be upon him) made extensive use of the verses of the Qur’an in hadith, the Rashid Caliphs and Companions in their sermons and speeches, the difference in heavenly expression is immediately noticeable.
According to the author, the structure of both the surah and the verse of the Qur’an, its composition, style and expression, the shades of meaning and construction that it contains, distinguish it from all literary examples created by human thought, and confirm that the word of Allah is a unique literary example.
Статья повествует о ниспослании Корана на языке, стилистически отличающемся от языка арабов периода Джахилия. От-
мечается, что одним из качеств Божественного текста, доказывающим его единичный характер и относящимся к его чудесным свойствам, является своеобразие его форм и конструкций. В этой небесной книге, занимающей особое место в искусстве слова, приводятся хадисы Пророка и примеры человеческого творчества с соответствующими аятами Корана в качестве факторов, доказывающих важность подчинения структуры слов особым правилам и внимательности при чтении.
Автор отмечает, что подчеркивая небесную сущность хадисов ""Кудси"" и ""Набави"" с точки зрения ""формы и содержания"" или ""содержания"", ученые-хадисоведы, с легкостью отмечающие разницу между их манерой выражения и стилем, утверждают, что язык Корана также отличается от всех существующих образцов словесного искусства. Несмотря на то, что Пророк (да благословит его Аллах и приветствует) широко использует аяты Корана в хадисах, а праведные халифы и сподвижники в своих проповедях и речах, разница в небесном выражении ощущается сразу.
По мнению автора, структура как сур, так и аятов Корана, его состав, манера выражения и стиль, смысловые оттенки и содержащиеся в нем конструкции, отличают его от прочих литературных образцов, созданных человеческой мыслью, и доказывают, что слово Божье является неповторимым литературным образцом.
мечается, что одним из качеств Божественного текста, доказывающим его единичный характер и относящимся к его чудесным свойствам, является своеобразие его форм и конструкций. В этой небесной книге, занимающей особое место в искусстве слова, приводятся хадисы Пророка и примеры человеческого творчества с соответствующими аятами Корана в качестве факторов, доказывающих важность подчинения структуры слов особым правилам и внимательности при чтении.
Автор отмечает, что подчеркивая небесную сущность хадисов ""Кудси"" и ""Набави"" с точки зрения ""формы и содержания"" или ""содержания"", ученые-хадисоведы, с легкостью отмечающие разницу между их манерой выражения и стилем, утверждают, что язык Корана также отличается от всех существующих образцов словесного искусства. Несмотря на то, что Пророк (да благословит его Аллах и приветствует) широко использует аяты Корана в хадисах, а праведные халифы и сподвижники в своих проповедях и речах, разница в небесном выражении ощущается сразу.
По мнению автора, структура как сур, так и аятов Корана, его состав, манера выражения и стиль, смысловые оттенки и содержащиеся в нем конструкции, отличают его от прочих литературных образцов, созданных человеческой мыслью, и доказывают, что слово Божье является неповторимым литературным образцом.
Açar sözlər
Quran, üslub, konstruksiya, ritm, vəzn, ahəngdarlıq
Qur’an, style, construction, rhythm, versification, harmony
Коран, стиль, конструкция, ритм, размер, благозвучие
Referanslar
- Dəmirçizadə Ə. (1962) Azərbaycan dilinin üslubiyyatı. Bakı.
- Məmmədəliyev V.M. (1985). Ərəb dilçiliyi. Bakı.
- Məmmədov N.N. (2008). Qurani-Kərimin üslub xüsusiyyətləri. Bakı.
- Белкин В.М. (1975). Арабская лексикология. Москва.
- Мамедов Н.Н. (2018). Лингво-стилистический анализ коранического языка. Москва.
- Резван Е.А. (2001). Коран и его мир. Санкт-Петербург.
- Asad, Muhammad. (2001). The Message of the Quran. Bristol.
- Murry, John Middleton. (1960). The Problem of Style. Oxford.