İslam Mimarî ve Şehirciliğinin Birlikte Yaşama Kültürüne Katkısı (Fakih ve Mühendis Abbasî İbn-i Rabîî ve Osmanlı Mehmet Efendi Örnekliliğinde) İslam Mimarî ve Şehirciliğinin Birlikte Yaşama Kültürüne Katkısı (Fakih ve Mühendis Abbasî İbn-i Rabîî ve Osmanlı Mehmet Efendi Örnekliliğinde)
Xülasə
İslam dünyasında mîmârî ve şehirciliğin önemi, bu alanın İslam dünyasının hüviyetinin ve kimliğinin temsilcisi mesabesinde oluşundan ileri gelmektedir. İslamiyet şehircilik ve mîmârî anlayışı ile günümüzdeki dünya şehircilik anlayışı arasında farklar bulunmaktadır. Bu araştırmada İslam şehircilik anlayışı izah edilirken İslam fıkhının bu alandaki etkilerini kabul edip ispat eden ve etmeyen Batılı araştırmacıların görüşleri, İslam şehirciliği ve İslam fıkhının İslam şehirciliğine etkilerini gösteren çağdaş yönelimleri iki örnek üzerinden ele alınacaktır: Birincisi miladi 9. yüzyılda Abbasi Halifesi Mu‘tasım Billah döneminde yaşamış olan Abbasi Fakihi İbn Rabii; İkincisi ise Osmanlı Sultanı III. Ahmet döneminde vefat etmiş olan Edirne Kadısı Mehmet Efendi’dir. Mehmet Efendi aynı zamanda Hanefi fıkhı mîmârî anlayışı ile ilgili büyük bir ansiklopedi de yazmıştır.
Çalışmada zaman içinde İslâmi şehir kavramının tartışılır hale gelme serüveni ele alınacaktır. Örnekler bağlamında İslammimarî ve şehircilik çalışmalarının günümüze tutacağı ışık sayesinde çağdaş mimar ve mühendisler alana özgü incelemelerinde kadim çalışmalardan istifade edebilme imkânına sahip olacaklardır. Bu kitleyi kaynaklarla buluşturma hedefi, bu konuda yeni çalışmaların oluşmasına vesile olacağı gibi, toplumların birlikte yaşama kültür ve tecrübelerini mimari ve şehircilik eksininde yeniden konuşmaya ve mezkûr değerleri geliştirmeye vesile olacaktır.
Çalışmada zaman içinde İslâmi şehir kavramının tartışılır hale gelme serüveni ele alınacaktır. Örnekler bağlamında İslammimarî ve şehircilik çalışmalarının günümüze tutacağı ışık sayesinde çağdaş mimar ve mühendisler alana özgü incelemelerinde kadim çalışmalardan istifade edebilme imkânına sahip olacaklardır. Bu kitleyi kaynaklarla buluşturma hedefi, bu konuda yeni çalışmaların oluşmasına vesile olacağı gibi, toplumların birlikte yaşama kültür ve tecrübelerini mimari ve şehircilik eksininde yeniden konuşmaya ve mezkûr değerleri geliştirmeye vesile olacaktır.
İslam dünyasında mîmârî ve şehirciliğin önemi, bu alanın İslam dünyasının hüviyetinin ve kimliğinin temsilcisi mesabesinde oluşundan ileri gelmektedir. İslamiyet şehircilik ve mîmârî anlayışı ile günümüzdeki dünya şehircilik anlayışı arasında farklar bulunmaktadır. Bu araştırmada İslam şehircilik anlayışı izah edilirken İslam fıkhının bu alandaki etkilerini kabul edip ispat eden ve etmeyen Batılı araştırmacıların görüşleri, İslam şehirciliği ve İslam fıkhının İslam şehirciliğine etkilerini gösteren çağdaş yönelimleri iki örnek üzerinden ele alınacaktır: Birincisi miladi 9. yüzyılda Abbasi Halifesi Mu‘tasım Billah döneminde yaşamış olan Abbasi Fakihi İbn Rabii; İkincisi ise Osmanlı Sultanı III. Ahmet döneminde vefat etmiş olan Edirne Kadısı Mehmet Efendi’dir. Mehmet Efendi aynı zamanda Hanefi fıkhı mîmârî anlayışı ile ilgili büyük bir ansiklopedi de yazmıştır.
Çalışmada zaman içinde İslâmi şehir kavramının tartışılır hale gelme serüveni ele alınacaktır. Örnekler bağlamında İslammimarî ve şehircilik çalışmalarının günümüze tutacağı ışık sayesinde çağdaş mimar ve mühendisler alana özgü incelemelerinde kadim çalışmalardan istifade edebilme imkânına sahip olacaklardır. Bu kitleyi kaynaklarla buluşturma hedefi, bu konuda yeni çalışmaların oluşmasına vesile olacağı gibi, toplumların birlikte yaşama kültür ve tecrübelerini mimari ve şehircilik eksininde yeniden konuşmaya ve mezkûr değerleri geliştirmeye vesile olacaktır.
Çalışmada zaman içinde İslâmi şehir kavramının tartışılır hale gelme serüveni ele alınacaktır. Örnekler bağlamında İslammimarî ve şehircilik çalışmalarının günümüze tutacağı ışık sayesinde çağdaş mimar ve mühendisler alana özgü incelemelerinde kadim çalışmalardan istifade edebilme imkânına sahip olacaklardır. Bu kitleyi kaynaklarla buluşturma hedefi, bu konuda yeni çalışmaların oluşmasına vesile olacağı gibi, toplumların birlikte yaşama kültür ve tecrübelerini mimari ve şehircilik eksininde yeniden konuşmaya ve mezkûr değerleri geliştirmeye vesile olacaktır.